Wśród najbliższych mi zagadnień szkoleniowych, które zyskały największą popularność i wyróżniające opinie słuchaczy, mogę polecić:
* Psychologiczne pułapki oceniania w nauczaniu przedmiotów artystycznych
* Kształcenie słuchu – wyzwania dydaktyki w wieku XXI
* O teorii muzyki bez… teoretyzowania o muzyce -w poszukiwaniu granicy, do której wiedza inspiruje, a nie zniechęca
* Warsztat nauczyciela przedmiotów ogólnomuzycznych – metody, pomysły, narzędzia, materiały
* Teoretyk i instrumentalista – w jakim stopniu możliwa jest współpraca oraz korelacja realizowanych zajęć?
* Jak towarzyszyć uczniowi w zgłębianiu teorii muzyki, aby trening kompetencji nie skupiał się wokół egzekwowania zadań testowych?
* Sztuka muzyczna wobec idei biznesowych – artysta we współczesnym świecie.
* Podstawy instrumentacji na zespoły szkolne.
* Lekcje otwarte oraz warsztaty dla młodzieży szkół artystycznych.
Oprócz własnej pracy artystycznej oraz stałego zaangażowania w kształcenie studentów, jestem także nauczycielem dyplomowanym. Doświadczenie pedagogiczne zdobywałem prowadząc stałe zajęcia muzyczne zarówno z czterolatkami, dorastającą młodzieżą, jak i dorosłymi. Zwieńczeniem kilkunastu lat pracy z dziećmi i młodzieżą było kierownictwo sekcji przedmiotów ogólnomuzycznych w największej szkole muzycznej płd-zach. Polski. Doświadczenia zarządcze oraz aktywność pozaszkolna zaowocowały zaproszeniem do pracy w Centrum Edukacji Nauczycieli Szkół Artystycznych. Przez 8 lat, jako edukator i nauczyciel konsultant, zorganizowałem lub współorganizowałem z zespołem CENSA kilkadziesiąt szkoleń w makroregionie, a osobiście przeprowadziłem ich blisko 100 – w siedzibie w Warszawie oraz wyjeżdżając do szkół w całym kraju. Wybrane z tematów miałem przyjemność realizować w tandemach, w tym. m.in. z niezapomnianą nestorką szkoleń dla nauczycieli-artystów – Małgorzatą Rosińską, pomysłodawczynią i założycielką Centrum Edukacji Nauczycieli Szkół Artystycznych. Profesjonalna działalność CENSA wiązała się z jednej strony ze stałym podnoszeniem kwalifikacji edukatora i pozyskiwaniem nowych kompetencji, z drugiej oznaczała ciągłe poddawanie własnej pracy procesowi ewaluacji – konsultowaniu i udoskonalaniu materiałów, warsztatu i koncepcji szkoleniowych, a także analizowaniu ankiet uczestników. Te ostatnie, przynoszące wiele cennych spostrzeżeń i ocen – okazały się źródłem najcelniejszych, wiarygodnych i szczerych wskazówek, odnośnie rzeczywistych potrzeb i bolączek nauczycieli. Pozyskiwana wiedza oraz budowane z niesamowitym zespołem doświadczenie, pozwoliły wypracować i utrwalić opinię o nienagannej, wzorcowej jakości realizowanych zajęć. To, czego wspólnie dowiedzieliśmy się o możliwościach nauczania przedmiotów artystycznych, o „szczepieniu” kultury nielękającej się współczesnego świata – wciąż jest dostępne, wciąż procentuje w szkoleniach realizowanych na indywidualne zaproszenia.